Een echte Braziliaanse bruiloft

Hoi iedereen!

Afgelopen weekend heb ik een echte Braziliaanse bruiloft mee mogen maken. Let op, de dochter van de zus van de vrouw die hier schoonmaakt ging trouwen. Deze vrouw heeft lang geleden ook op de school van Edite (mijn gastmoeder) gewerkt.

De bruiloft begon in de katholieke kerk. Een mooi gebouw maar helaas naast een drukke autoweg waar nogal wat lawaai vandaan kwam. Wat voor mij weinig uitmaakte want het Portugees wat in de kerk gesproken wordt is voor mij nog bijna onmogelijk te begrijpen. Wanneer je een uur lang afwisselend staand en zittend niks kan verstaan gaan je andere dingen opvallen. Zoals sommigen van jullie wel weten zijn Brazilianen vaak laat, zelfs bij een bruiloft. De deur ging dan ook niet dicht en gedurende de ceremonie kwamen er geregeld nog wat mensen binnen. Het tweede wat me is opgevallen is het enorme aantal foto´s dat gemaakt wordt. Het leek wel alsof de hele zaal een camera bij zich had. Daarnaast liep er ook nog iemand met een filmcamera rond wat op zich geen probleem was maar deze camera had zo'n felle lamp dat het verblindend begon te werken. Zeker nadat hij mij 2 minuten lang in beeld had gebracht. Ondertussen ging de ceremonie gewoon door.

Na de kerk vertrok iedereen per auto naar een feest en eet ruimte op een andere locatie in de stad. Hier konden we lekker eten en drinken. Na de maaltijd begon een ander ritueel. De bruidegom ging met zijn vrienden onder luid kabaal alle tafels langs. Het is de bedoeling dat de gasten geld, het liefst 50 heais (zon 18,50 euro, in het bakje gooien. In ruil hiervoor krijgen ze een stukje van de stropdas. Tot mijn grote verbazing ging vervolgens ook de bruid met haar vriendinnen langs alle tafels waar ze met potten en pannen net zo lang herrie maakten tot dat de gasten 50 heais in haar bakje gooiden. Met zon 25 tafels en een gemiddelde van 150 heais per tafel levert dat toch een mooi bedrag op.

Daarna kwam er muziek. Eerst ging de bruid op het podium dansen om een bos bloemen over de schouder naar de vrijgezellen dames te gooien. Vervolgens was het de beurt aan de bruidegom. Ik stond daar met Hugo en zijn vader maar zijn bosje bloemen ging helaas via het plafond waardoor ik kansloos verloor in de strijd om het bosje bloemen.

De rest van de avond was het formele gedeelte definitief voorbij. Ik heb wederom op de meest rare ritme´s moeten dansen maar ach, ik ben hier de ´Gringo` (stranger/man van de wereld) dus ik hoef me nergens voor te schamen.

Zoals zo vaak was er ook deze avond nog een feest. Dit was heel erg jammer want Paty, een vriendin van mij hier is 15 jaar geworden en in Brazilië is 15 het meest speciaal en is het dus echt een groot feest. Ik kwam pas om 1 uur ´s nachts aan waardoor ik eigenlijk alles gemist heb. De plaats van het feest was een Arabische club in het centrum van de stad. Een erg mooie ruimte met goede muziek, buikdanseressen en natuurlijk de waterpijp. Corrie, Micke en Badiaa, ik mis jullie!

Komende donderdaag is het hier weer 4 dagen vakantie. Ik ga dan naar het strand om nog bruiner te worden!

Doe rustig aan allemaal...
Gegroet!